Werken met de Style Juggle van Dolly Jones

NA 12 jaar bij Mode Ik was bang dat een zwangerschap een duikvlucht in mijn carrière zou kunnen betekenen - na acht weken en omdat ik me enorm ziek voelde, kon ik het niet langer verbergen - maar de positieve reactie van Alexandra Shulman was mijn eerste ervaring met de 'club': van de werkende moeders in de mode en hun vrolijke -doorloop van gespleten persoonlijkheden: kledingkasten (hypotheekwaardige hakken vs. wat zich het dichtst bij de kinderwagen bevindt); eetgewoonten (zalm- en avocadoarrangementen voor het ontbijt; overgebleven vissticks voor het avondeten), sociale omgangs- en denkgewoonten.

Het gevoel dat je beoordeeld wordt op je keuzes - als je het geluk hebt om te kunnen kiezen - is onvermijdelijk, of je nu fulltime, parttime of nooit meer werkt; of u wacht voordat u een kind krijgt of niet; zelfs als u er meer dan één heeft. Het is een enorme uitdaging; iets waar veel millennialvrouwen al eerder in hun carrière over nadenken. en de mode-industrie, met de daarmee gepaard gaande rigoureuze glamour, vreemde internationale agenda en competitieve beroepsbevolking, zou voor haar misschien wel een even moeilijke omgeving kunnen zijn.

Maar veel gezinnen floreren. "Gelukkige moeder is gelijk aan gelukkig kind", zegt Charlotte Dellal, wiens bedrijf Charlotte Olympia, is wereldwijd gegroeid in de zes jaar dat ze drie zonen heeft voortgebracht. "Het gelijktijdig doen werkte omdat ik niet anders wist - ik wilde altijd beide." Het vergt, zegt ze, 'zo georganiseerd mogelijk te zijn, maar er uiteindelijk aan te denken de chaos te omarmen.'

Voor Margherita Missoni, het moederschap zorgde voor een verandering van tempo. Haar zoon Otto arriveerde toen haar "handen zo vol waren als ze maar konden zijn" als hoofd accessoires bij Missoni. Dus verliet ze het familiebedrijf en "Missoni Childrenswear was geboren", waarmee ze haar ervan overtuigde dat het ouderschap de stressniveaus zou moeten verminderen. "Ga met de stroom mee en je zult leren navigeren door je leven", adviseert ze. Julia restoin roitfeld, medemode-volbloed en moeder van de driejarige Romy, is het daarmee eens: "Ik heb geaccepteerd dat schuldgevoel een deel van mijn leven zal zijn, maar je moet leren niet hard voor jezelf te zijn."

Schuldgevoel, zegt Dellal, is het grootste probleem. "Het verspilt tijd; je voelt je slecht als je werkt, en slecht als je dat niet doet. Ik probeer van de tijd met mijn kinderen te genieten en ook van het werk te genieten. Mijn truc is om meer te blijven hebben", grapt ze. "Het is voor iedereen gemakkelijker als ze elkaar hebben."

Het carrièreadvies van Alexandra was voor mij duidelijk: regel de kinderopvang vroeg. Dat had ze niet gedaan, zei ze, en dat maakte de terugkeer moeilijker. Drie jaar en twee kinderen later is het nog steeds de sleutel. Ik maak af en toe een grapje dat ik liever heb dat mijn man mij verlaat dan onze oppas, Gemma, (#notactuallyjoking).

Er zijn allerlei nuttige geheimen. Het kantoor van Charlotte Olympia heeft overal een lade vol lekkernijen en EHBO-koffers - "niet alleen voor mijn kinderen - je weet nooit wie er eentje meeneemt". Lulu Kennedy, wiens dochter Rainbow in 2014 werd geboren, zweert bij vroeg naar bed gaan omdat 'moe zijn stress geeft'. Nadat ze haar oppas in het ontwerpteam van Richard Nicoll had gevonden, heeft Kennedy geleerd ook de hulp van de juiste mensen te accepteren: "Flexibiliteit is de sleutel."

Sommigen compenseren dit met extra weekendijs – of leren kinderen lekkernijen te associëren met kinderopvang om vroege ochtendtranen te voorkomen. Voor Emilia Wickstead, wier dochter arriveerde ter gelegenheid van haar eerste London Fashion Week-show tweeënhalf jaar geleden, gevolgd door haar zoon direct na de herfst-/wintercollecties in februari, speelt beweging een grote rol: "Het is zo moeilijk om tijd te vinden, maar het is goed voor alles: moederschap, huwelijk, werk. Je geest heeft het vooral nodig.'  

Als de schuldstrijd eenmaal is gewonnen, kan werk zelfs het ouderschap ondersteunen. "Het is een geweldige uitlaatklep voor 'ik'-tijd: je hersenen op een andere manier gebruiken', zegt Sabine Brunner, CEO van Bonpoint. Omdat de tolerantieniveaus aan het eind van de dag hoog zijn, kan het 'heksenuur' van bad- en bedtijd een verlossing zijn van een moeilijke dag op kantoor. En zo nu en dan zorgt het opgeven van de routine voor een puzzelsessie ervoor dat iedereen zich zorgen maakt.

Omgekeerd associëren velen ouderschap met carrièresucces. 'Als je iets gedaan wilt hebben, vraag het dan aan iemand die het druk heeft', geldt zeker voor werkende moeders - en voor sommigen voegt het perspectief toe. "Grote problemen lijken niet meer zo bergachtig; mijn aanpak is nuchterder", zegt Sophia Webster, wiens dochter Bibi Blossom afgelopen september werd geboren. "Fashion Week was kort na de geboorte, dus ik kocht gewoon een draagzak en liet hem werken. Ik kreunde en zei dat het moeilijk is om met alles te jongleren, maar dan herinner ik mezelf eraan dat ik schoenen ontwerp voor de kost en dat dat zo'n beetje de droom voor mij is. "

Ook nieuw gevonden vertrouwen kan het spel veranderen. "Ik heb geprobeerd een positieve werkhouding aan te nemen, maar het ontbrak me altijd aan zelfvertrouwen", zegt model Erin O'Connor, wiens zoon vorig jaar werd geboren. "Nu ben ik vastbesloten namens iemand anders." En het is een katalysator voor ondernemerschap. Van de Netmums miljoenen aan Katie Massie-Taylor en Sarah Hesz Mush (denk aan Tinder-meets-NCT), post-ouderlijke succesverhalen zijn overal: die van Alice Rothschild Gestippelde tuinbroek; die van haar neef Natasha Ascott Modderige plassen; voormalig Tatler modedirecteur Anna Bromilow Kleine Cirkel; De babykledinglijn van Restoin Roitfeld wordt deze zomer gelanceerd; Dellal's Incy for Girls wordt binnenkort gevolgd door de jongensversie. Stella, Roksanda en Webster hebben het allemaal gedaan - blijkbaar zijn baby's zakelijk gezien verstandig.

De tweede keer las ik die van Sheryl Sandberg Leun erin; verhalen over haar ongemakkelijke zwangerschappen die troost boden terwijl mijn lichaam pijnlijk opzwol. Zo ver mogelijk naar voren leunen zonder om te rollen betekende een promotie om voor een nieuwe, mannelijke, kinderloze baas te gaan werken. Opgewonden en geïntimideerd – in feite vergelijkbaar met zwanger zijn – vroeg ik me af wat er mis zou kunnen gaan. Het geluk van mijn kinderen? (geen optie - voor het geval iemand een wenkbrauw optrok); mijn huwelijk? (idem dito). En een halfslachtige benadering van het werk zou het zinloos maken. Als het zou lukken, zou ik het hard doen (bedankt Sheryl).

Het ‘done is better than perfect’ van Mark Zuckerberg, rijkelijk toegepast, maakt het leven gemakkelijker. Als het schuldgevoel de kop opsteekt, vraag ik: 'Zijn de kinderen veilig? Gelukkig? Geliefd?' Ja. Ademen.

Het is soms moeilijk. "Reizen is het ergste", zegt Dellal. "Maar ik zou mezelf niet zijn zonder werk. Ik ben moeder, maar dat betekent niet dat ik niet hoef te werken. Ik ben ook huisvrouw, maar dat kan ik ook niet 100% van de tijd zijn. "

"Ik ben gepassioneerd door beide rollen", zegt Wickstead. "Er is geen reden waarom jij dat niet zou kunnen zijn."

Sommige vrouwen voeren campagne voor crèches op de werkplek; voor anderen botsen de werelden niet. Ik heb mijn kinderen nog nooit meegenomen naar een modeshow; een ogenschijnlijk kindervrije omgeving voelt niet goed voor mij. Mijn zoon vertelt mensen dat ik naar zijn werk ga om geld te halen om taart te kopen, en ik vind het een leuk idee dat ik in zijn hoofd de hele dag bezig ben met het zoeken naar lekkers voor hem. Wat ik ongeveer doe.

Voor de oprichter van Browns Joan Burstein - die in 1946 trouwde - was een carrière "niet eens een overweging", terwijl het moederschap een gegeven was. "Maar toen ik bij het bedrijf betrokken raakte, zorgde het moederschap ervoor dat ik harder moest werken om mijn kinderen de dingen te geven die ik wilde", zegt ze. "Ik heb nooit een hekel gehad aan werken."

"Ik had het geluk dat ik beide ambities kon verwezenlijken. Mijn advies aan werkende moeders vandaag? Geen spijt."

"Mode verschilt niet van andere vakgebieden als het gaat om werken en ouderschap", zegt Shulman. "Je moet accepteren dat je niet in elk aspect perfectie kunt hebben. Het vereist compromissen en het is essentieel om te onthouden dat, zolang ze genieten van het gezelschap van wie er is in plaats van jij, ze het niet erg vinden dat je niet aanwezig bent." aanwezig, op voorwaarde dat je je op hen concentreert als je dat wel bent. Een moeder die voortdurend Instagram checkt, is erg vervelend voor kinderen. Ze willen je onverdeelde aandacht en ik voelde dat ik er, omdat ik een groot deel van mijn tijd niet was, graag wilde geef het toen ik was."

Vergeet vooral niet om ervan te genieten. Het geluid van mijn sleutel in het slot zet een klein mens ertoe aan om richting de voordeur te bombarderen, gevolgd door een snel kruipende versie - beiden op zoek naar cake, waarschijnlijk. Elke marathon is de moeite waard als dat de finish is - uiteindelijk praten we 'over onze dag' - een praatje voor het slapengaan door de details: van hoeveel Shreddies er zijn gegeten tot de kleur van mijn trein naar huis. We hebben de dag misschien niet samen doorgebracht, maar we delen elke minuut ervan.

Volledig artikel hier